در حالی که از کاشیها و سنگ فرشهای تراورتن اغلب در پروژههای ساختمانی مدرن استفاده میشود، این سنگ طبیعی برای قرنها در طراحیهای معماری استفاده شده. بسیاری از رسوبات طبیعی که سنگ تراورتن را ایجاد میکنند در سرتاسر جهان وجود دارند که زیبایی این سنگ زبانزد عام و خاص است. این واقعیت که این سازه ها امروزه تا حد زیادی سالم باقی مانده اند و هنوز هم بازدیدکنندگان را با سنگ های درخشان خود خیره می کنند، گواهی بر دوام و زیبایی طبیعی تراورتن است. چه قبلاً کاشی تراورتن را در خانه خود نصب کرده اید یا به فکر ارتقاء حیاط خود با سنگفرش هستید، در اینجا چند نمونه از سازه های سنگ تراورتن شگفت انگیز آورده شده است که ثابت می کند سنگ تراورتن برای سال ها دارایی شما را افزایش می دهد.
کولوسئوم
پروژه ساخت کولوسئوم رومی ها توسط وسپاسیان آغاز شد. این بنا توسط تیتوس در سال ۸۰ پس از میلاد افتتاح شد و توسط دومیتیان به پایان رسید. این اولین آمفی تئاتر دائمی بود که در رم ساخته شد و بزرگی و عظمت آن آن را به یکی از بزرگترین دستاوردهای معماری روم باستان تبدیل کرده است. شکل آن مانند یک بیضی بزرگ است و دارای صندلی های طبقه ای برای ۵۰۰۰۰ تماشاگر است و بیشتر ساختار از سنگ تراورتن ساخته شده است که رومی ها آن را لاجورد تیبورتینوس می نامیدند. در حالی که برخی از ویژگیهای این ساختمان شگفتانگیز با گذشت زمان محو شدهاند، اسکلههای تراورتن و پاساژها تا حد زیادی دست نخورده هستند و یکی از محبوبترین مقاصد گردشگری در رم امروزی است.
پل طبیعی تونتو
پارک ایالتی پل طبیعی تونتو در نزدیکی پیسون، آریز واقع شده است و به نظر میرسد که بزرگترین پل سنگی طبیعی تراورتن در جهان باشد که هزاران سال است که شکل گرفته است. این پل به ارتفاع ۱۸۳ فوت بر روی یک تونل طولانی ۴۰۰ فوتی قرار دارد که در عریض ترین نقطه آن ۱۵۰ فوت است. در سال ۱۸۷۷ توسط دیوید گوان، یک کاوشگر که هنگام تعقیب آپاچی ها با آن روبرو شد، کشف شد. امروزه این پارک مکانی محبوب برای پیاده روی و پیک نیک است. استالاکتیت ها و استالاگمیت های تراورتن به همان اندازه چشمگیر را می توان در برخی از غارهای آریزونا نیز یافت، مانند غارهای پارک ایالتی کارچنر.
هیراپولیس
شهر هیراپولیس ترکیه دارای تاریخ طولانی است، زیرا اعتقاد بر این بود که در قرن چهارم قبل از میلاد تأسیس شده است. توسط پادشاهان سلوکی این شهر باستانی در منطقه پاموکاله قرار دارد که توسط چشمه های آب گرم و سنگ تراورتن سفید درخشان احاطه شده است. اثر لایهای پاموکاله زمانی ایجاد شد که آب چشمههای آبگرم دیاکسید کربن را از دست داد که در دامنهها جریان داشت و رسوباتی از سنگ آهک بر جای گذاشت. لایههای سنگ تراورتن به صورت پلکانی در این فلات ساخته شده و باعث شده است تا مردم از آن به عنوان Pamukkale یاد کنند که به معنای «قلعه پنبهای» است. ساختمان های هیراپولیس تقریباً به طور کامل از سنگ تراورتن ساخته شده اند، و شما هنوز هم می توانید از خرابه های آمفی تئاتر شهر که به خوبی حفظ شده است دیدن کنید و به تراس های روان تراورتن امروزی نگاه کنید.
کلیسای سکرهکر دو مونمارتر
سکرهکر در پاریس یکی از محبوبترین جاذبههای توریستی فرانسه است و از سنگ شاتو لاندون ساخته شده است که نوعی سنگ تراورتن است که در طول زمان به سفیدی درخشان تبدیل میشود. این کلیسا در سال ۱۹۱۴ به پایان رسید و دارای یک طرح گنبدی سه گانه رومی-بیزانسی، سقف های سر به فلک کشیده و جزئیات موزاییکی پیچیده است.
برج ویلیس
برج ویلیس در شیکاگو که قبلاً به عنوان برج سیرز شناخته می شد، در سال ۱۹۷۴ بلندترین ساختمان جهان بود. لابی با دیوارهای تراورتن مرتفع و صیقلی ساخته شده بود که بازدیدکنندگان هنوز هم آن را تحسین می کنند.
مرکز گتی
مرکز گتی در لس آنجلس با ۱.۲ میلیون فوت مربع سنگ تراورتن وارداتی از ایتالیا ساخته شد. معمار ریچارد مایر از ترکیبی از سنگ های طبیعی و صیقلی برای ایجاد ساختاری استفاده کرد که مکمل محیط طبیعی و ادای احترام به مفاهیم ساختمان های تاریخی است و در نتیجه ساختمانی فوق العاده زیبا به وجود آمد که بازدیدکنندگان هنوز هم آن را دوست دارند.